it's semestral break, and it's a peaceful saturday. i'm done sweeping leaves off our front porch, which is half the size of the street. i live in a cul-de-sac, a closed street. the front porch was filled with trees, and it was shedding season too. imagine the torture when i swept them off the street. i felt comfort when i sat in front of the pc. i clicked right away to manga sites, and... boom. i left the world behind my back and lived in my self-created universe.
every stroke of line, every drop of color, is art to me.
here are some mangas i'm reading/done reading:
warning: beware! ohohoho.
~Vampire Knight
~Zettai Kareshi [r]
~Katekyo Hitman Reborn!
~Bitter Virgin [r]
~Dear my Doll
~Koi-Moyou [r]
~Gokinjo Monogatari
~You're My Girlfriend
~Children of the Sea
~Kamisama Onegai!
~Virgin Hotel [r]
~Rich Girl 100%
~xxxHolic
that should be it. all of them can be found in
onemanga and
mangafox. happy reading! :3
With his perfectly timed and angled placings, Quesci smasher blazed against Ernesto Rondon High School in the district meet lest September 28, 2008 at the Amoranto Stadium.
The Darwin Sophomore Eric Santos had his hand full of surprises as he took a 14-11 lead in the first game, driving ERHS to a corner due to the latter's unforeseen errors.
ERHS struck back with a 5-0 run to take a 16-14 advantage, but staying in focus, Santos remained undaunted and tied the match 16-16 using well-angled placings.
Although there were moments of faulty service, Santos ended the game with a powerful smash to set a tricky dropshot on the left side of the court.
isa nanamang nakakapagod na lunes ang lumipas. heto, nakaupo at di makaalis-alis sa harap ng computer. inaalala ang bawat sandali na nangyari makalipas ang ilang oras. naaalala ang kanyang kalabit na parang nangungulit.
sa bawat pasimpleng tingin, nakikita ko ang makinis niyang balat. nakakainggit. nakakainggit talaga. hindi ko man lang maikumpara ang sarili ko sa kanya. hay. naaalala ko nanaman ang aking umaga. nakatitig sa hapag-kainan, kasama ang kinakain kong matamis na cereal na 'pampasaya'. mag-isa akong kumakain sa lamesa. lagi nalang.
muli kong binuksan ang friendster at tinype ang kanyang pangalan. paglabas ng kanyang profile, anak ng tokwa! naka-private bigla. ngunit may isa akong simpleng solusyon. pinindot ang larawang saksakan ng lungkot at *bwoop*. ayun, lumabas ang sangkatutak na litrato mo. isang nakakatuwang nilalang. ngunit hindi ko hinayaang mahalina ako sa iyong mukha. oo nga pala, may napupusuan ka. ayoko nang may iniisip pa.
biglang nanlabo ang aking mga mata. may pumatak na isa, at isa pa. aba, umiiyak na pala ako. hindi nga pala maganda ang relasyon ko sa aking ina. hindi ko rin pala kinakausap ang aking kuya. nasa bataan si daddy, at nasa ibang bansa naman ang aking pinakamamahal na ate. malayo na rin pala ako sa aking mga kaibigan at medyo nahihiya akong lumapit sa kanila. at siya pa. anak ng tokwa.
nakaramdam ako ng pagod at sakit ng katawan. hindi ko akalaing ang simpleng pag jump-rope at pag-badminton kinabukasan ay nakakapagod pala. wala na ang mga luha. sinarado ko ang akin isipan at... wala na. may bukas pa, hinihintay ko ang bagong umaga. hay, buhay. --
